วันพุธที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2558

พ่อของฉัน

     ในครอบคัรวของฉันอยู่ด้วยกัน4คนมีพ่อแม่น้องชายและฉัน เวลาที่มีความสุขที่สุดคือการได้เห็นรอยยิ้มของคนในครอบครัว ทุกวันเราจะนั่งกินข้าวพร้อมกันในมื้อเย็นและจะเล่าเรื่องต่างๆที่ได้เจอกันมาเป็นอีกช่วงเวลาหนึ่งที่มีความสุขมาก พ่อของฉันเป็นทุกอย่างสำหรับฉัน วันไหนที่แม่กลับบ้านเย็นพ่อจะพ่อครัวคอยเตรียมอาหารไว้ให้ สำหรับฉันพ่อทำอาหารอร่อยแต่ถ้าที่หนึ่งคงจะเป็นแม่ของฉันที่ทำให้กินจนฉันไม่เคยจะลดน้ำหนักได้สักที พ่อของฉันท่านเป็นคนที่น่ารักทำทุกอย่าง ทั้งงานในบ้านและงานนอกบ้านไม่ชอบจะอยู่ว่างๆ ถ้าว่างจะต้องหางานในบ้านทำ จะก็จะนอนอ่านหนังสือ ท่านเก่งหลายด้าน ทั้งไฟฟ้า ซ่อมบ้าน ซ่อมรถ ทำอาหาร สอนหนังสือ และที่ฉันอ่านออกเขียนได้ก็เพราะพ่อของฉันสอนพ่อเป็นคนใจดีแต่ถ้าดุท่านน่ากลัวมาก ฉันเป็นคนที่เข้าใจอะไรยากตอนฉันเด็กๆจะโดนดุเป็นประจำฉันเลยไม่ชอบให้พ่อสอนการบ้านแต่ก็หนีไม่ได้ ร้องไห้ทุกครั้งที่พ่อดุ ฉันบอกรักท่านไม่ค่อยบ่อยและน้อยครั้งที่พ่อจะบอกรักฉันแต่พ่อจะแสดงความรักในการกระทำมากกว่าคำพูดท่านจะกอดฉัน พ่อสอนฉันอยู่เสมอว่าให้ตั้งใจเรียน จบมาจะได้มีงานทำดีๆ ฉันจำคำสอนของท่านอยู่ตลอด เวลาจะไปไหนเราก็จะนึกถึงกันตลอด
     ฉันโชคดีมากที่ได้เกิดมาเจอคนดีๆที่รักฉันทั้งที่ฉันทำตัวแย่ รักฉันโดยไม่สนใจในข้อเสียของฉัน รักทุกอย่างที่ฉันเป็น รักฉันโดยไม่มีเงื่อนไข รักฉันโดยไม่หวังผลตอบแทน พ่อเป็นผู้ชายที่ฉันรกที่สุดในชีวิต 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น